આપ વીતી

કે મલે તો હું પણ વેંચી દઉ,
સારપ નો નથી કોઇ લેવાલ,
અધીરો છું હું પણ સુણાવા,
પણ નથી કોઇ પુછનાર હાલ,
બેધારી લડાઇ છે મારી,
છું ખુદ તલવાર અને છું ખુદજ ઢાલ,
મને તો રોજ જીવન છે, રોજ મરણ છે,
રોજ કેટલીય લાગણીઓ થાય છે હલાલ,
અને એને છે મારા ઉપર મદાર,
પણ ચાર દી મા મુજથી થાય કેટલા કમાલ,
હવે કરું શોક કેટલો, ખુદપર,
કે મે તો કફન નો કર્યો છે રૂમાલ…
- “શબ્દશ્યામ” આશિષ ઠાકર ક્રુત