મારા પિતા (My Father)

આજે જે લેખ લખવા જઈ રહ્યો છું તે માત્ર લેખ નહિ પરંતુ મારી જીંદગી છે. મારું સર્વસ્વ છે, મારો આત્મા છે, મારા ગુરુ , મારા સખા , મારા સુખ દુખ ના ભાગીદાર, ઈશ્વરે નીમેલા મારા જન્મ દાતા અને પાલનહાર મારા પિતા …!
કોઈપણ વ્યાખ્યાનકાર માતા વિષે બોલ્યા કરે છે, સંત મહાત્માઓ પણ માતાના મહત્વ વિશે જ વધારે કહે છે, દેવ-દેવીઓએ પણ માતાના જ ગુણગાન ગયા છે. લેખકો-કવિઓ એ પણ માતાના ખુબ વખાણ કર્યાં છે.
પણ ક્યાય પિતા વિષે બોલાતું નથી. કેટલાક લોકોએ પિતાની કલ્પના ને કલમની ભાષામાં મૂકી છે પણ તે ઉગ્ર, વ્યસની અને મારઝૂડ કરનારા જ હોયછે…. આવા પિતાઓ સમાજમાં એકાદ- બે ટકા હશે જ પણ સારા પિતાઓ વિષે શું લખાયું છે ?
પિતાના ઠેકઠેકાણે સંધાયેલા જોડા જોઈએ તો તેમનો પ્રેમ નજરે ચડે.
તેમનું ફાટેલું ગંજી જોઈએ તો સમજાય કે ” આપણાં નસીબના કાણા તેના ગંજીમાં પડ્યા છે ”.
તેમનો દાઢી વધેલો ચહેરો તેમની કરકસર દેખાડે છે. દીકરા દીકરી ને નવા જીન્સ લઇ આપશે પણ પોતે તો જુનો લેંઘો જ વાપરશે.
સંતાનો ૧૦૦/૨૦૦ રૂપિયા પાર્લર કે સલુન માં જઈને બીલ કરશે પણ તેમના જ ઘરના પિતા દાઢીનો સાબુ ખલાશ થઇ ગયો હશે તો ન્હાવાના સાબુથી દાઢી કરી લેશે. ઘણીવાર તો ખાલી પાણી લગાડી નેજ દાઢી કરી લેતાં હોય છે…!
રોજ આપણને સગવડ કરી આપનારી માતા યાદ રહે છે. પણ આજીવિકાની વ્યવસ્થા કરનારા પિતાને આપણે કેટલી સહજતા થી ભૂલી જઈએ છીએ ?
નોકરી માં એક દિવસ રવિવારે રજા મળતા જ ગામડે ખેતી કામ કરતા પણ મેં જોયેલા છે અને કપાસ ની ગાંસડી માથે ઉચકી ને સેઢા સુધી લાવતા જોયા છે પિતા ને …
બધાની સામે મોકળા મને માતા રડી શકે છે પણ રાત્રે તકીયામાં મોઢું છુપાવીને ડુસકા ભરે છે તે પિતા હોય છે…!
માતા રડે છે પણ પિતાને તો રડી પણ શકાતું નથી. પોતાના પિતા મૃત્યુ પામે છતાં આપણાં પિતા રડી શકતા નથી, કારણકે નાના ભાઈ બહેનો ને સાચવવાના હોયછે, પોતાની માતા મૃત્યુ પામે તો પણ પિતા રડી શકતા નથી. કારણકે બહેન ને આધાર આપવાનો હોય છે…!
પત્ની અડધે રસ્તે સાથ છોડી ને જતી રહે તો બાળકોના આંસુ લૂછવાનું કામ પણ પિતા એ જ કરવાનું હોય છે…!
પિતા માંદા પડે ત્યારે તરત જ દવાખાને જતા નથી. તે માંદગીથી ડરતા નથી પણ જો ડોક્ટર એકાદ મહિનો આરામ કરવાનું કહી દેશે. તો શું કરવું તેનો ડર લાગે છે.
કારણકે દીકરીના લગ્ન અને દીકરાનું શિક્ષણ બાકી હોય છે. ઘરમાં આવકનું બીજું કોઈપણ સાધન હોતું નથી.
પહોચ હોય કે ન હોય પણ દીકરાને એન્જીનીયરીંગ કે મેડીકલમાં પ્રવેશ અપાવે છે…!
ખેંચ ભોગવીને પણ બાળક ને નિયમિત હોસ્ટેલમાં પૈસા મોકલેછે …!
કોઈપણ પરીક્ષા નું પરિણામ આવે ત્યારે માતા જ સહુથી નજીકની લાગે કારણકે બાજુમાં લે છે, વખાણ કરે છે, આશિષ આપે છે, પણ ગુપચુપ જઈને પેંડાના પડીકા લાવનારા પિતા કોઈના ધ્યાનમાં રહેતા નથી…!
બાળક આવવાનું હોય તેવી સુવાવડી સ્ત્રીનું ખુબ મહત્વ હોય છે પણ હોસ્પીટલની લોબીમાં અસ્વસ્થ થઈન આમ થી તેમ આંટા મારનારા એ આવનારા બાળકના પિતાની કોઈ નોંધ લેતું નથી …!
પિતા શ્રીમંત સાસરું ધરાવતી દીકરીને ત્યાં બહુ જશે નહિ પણ દીકરી ગરીબ ઘરમાં આપી હશે. તો ભલે ઉભા ઉભા ખબર કાઢવા જવું પડે, તે ચોક્કસ દીકરીના ઘરના ચક્કર કાપશે…!
યુવાન દીકરો ઘરે મોડો આવે ત્યારે પિતા જ તેની રાહ જોઇને મધરાત સુધી ઉજાગરો કરતા હોય છે…!
દીકરા ની નોકરી માટે સાહેબ સામે લાચાર થનારા પિતા, દીકરીને પરણાવવા માટે ઠેક ઠેકાણે મુરતિયા જોવા ઉંબરા ઘસતા પિતા, ઘરના લોકો માટે પોતાની વ્યથા અને જરૂરતને કોરાણે મૂકી દેતા પિતા કેટલા ગ્રેટ હોય છે ખરું ને ?
બસ હવે વધુ કઈ નહિ લખી શકું ……I LOVE MY FATHER.
જો તમને આ લેખ અને વાતો ગમી હોય તો શેર કરજો મિત્રો સાથે જેથી કરી ને એમના કોઈક શબ્દો કોઈક માં- બાપ ને વૃધ્ધાશ્રામે જતા અટકાવશે. તો મારો અને તમારો જન્મારો સફળ ગણાશે …!







અમિતકુમાર એમ. રાવલ (ઉધના – સુરત)

ક્યારેક એવું થાય (Sometimes it's happen)

હા ,ક્યારેક એવું થાય ,
મન ગયું હોય ભરાઈ ,
અને આંખો ગઈ હોય છલકાઈ ,
અને જો ત્યારે જ ,
આવી કોઈ પાસ,
જાણી જાય મન ની વાત,
હા,ક્યારેક એવું થાય
ખભે મૂકી હાથ ,
કહે બસ દોસ્ત હવે થા શાંત ,
ત્યારે જ રોકાવાનને બદલે ,
ડબ-ડબ આંસુ ઓ આવે બહાર……
હા ,ક્યારેક એવું થાય..

પ્રથમ પ્રેમ છે આ મારો (My First Love)

નથી ઈચ્છતો હું ચાંદ કે ,
નથી ઈચ્છતો હું સિતારો ,
નથી ઈચ્છતો હું દરિયો કે ,
નથી ઈચ્છતો હું કિનારો,
કેમ કે પ્રથમ પ્રેમ છે આ મારો એટલે નથી ઈચ્છતો હું ઇનકાર તમારો.
ગમી છે આપની ગાઢ મૈત્રી ,ને ગમશે સદા,
પણ દિલમાં અમારા પ્રેમ છે, એટલે જરા ઇજહાર સારો
ને કેહવાય છે કે નસીબદાર ને જ એનો પ્રેમ મળે છે
તો મળે જો પ્રેમ તો એને પ્રેમથી આવકારો,
કેમ કે પ્રથમ પ્રેમ છે આ મારો .
આંખો જૂએ છે અમારી, રોજ દુનિયાના હસીન ચેહરાઓ
પણ આ દિલમાં વસ્યો છે ,બસ અનોખો ચેહરો તમારો,
તમે’ હા ‘ કહેશો તો એ એક ચમત્કાર હશે ,
ને એનાથી ‘આકાશ’ કેટલો ખુશ જરા એ તો વિચારો,
કેમ કે પ્રથમ પ્રેમ છે આ મારો .
ચાહું છું હું તમને, ને ચાહતો રહીશ સદા તમને
બસ , એકવાર આ હકીકત તો સ્વીકારો
તમારા સિવાય ,ચાહના નથી મને એકેય ‘જન્નત’ ની
પછી ભલે ને મળે મને’ જન્નત’ હજારો,
કેમ કે પ્રથમ પ્રેમ છે આ મારો .
આશા છે એક ‘હા’ ની તમારી પાસેથી
એટલે આપજો આપનો પ્રતિભાવ જરા સારો
બાકી ‘ના’ કહેશો એનો વાંધો નહિ હોય મને
શું કર્યો છે મેં ક્યારેય વિરોધ તમારો ?
કેમ કે પ્રથમ પ્રેમ છે આ મારો.
અંતે સાચું કહું છું
નથી ઈચ્છતો હું દુનિયાની બીજી કોઈ પણ ખુશી
હું તો ઇચ્છુ છું, બસ સહારો તમારો
જિંદગી આખી, પૂરી થઇ જશે આનંદથી મારી
જો હશે જિંદગી માં સદાય સાથ તમારો, સંગાથ તમારો
શું મળશે અમને જીવનમાં સાથ તમારો
મેહરબાની કરીને જરા જવાબ આપજો ?

surati

-પ્લેગ આવ્યો ત્યારે ઉંદર ને
મારવા દોડ્યો એન નામ સુરતી .
-ભૂકંપ આવ્યો ત્યારે રાતે રસ્તા પર
ઉજાણી કરી એનું નામ સુરતી .
-રેલ ના પાણી ઉતર્યા ને નાકા પર
પાણીપુરી શોધવા નીકાર્યો એનું નામ સુરતી .
-બોમ મળ્યા ત્યારે
લોકો ના ટોળા ભેગા થયા એનું નામ સુરતી .
-સાઇકલ પાર્ક કરીને McDonalds
માં સેન્વીચ ખાવા જાય એનું નામ સુરતી
-BMW રસ્તા પર પાર્ક કરીને લારી પર
ભેલપૂરી ખાઈ એનું નામ સુરતી
-ઉનારા માં ચા પીએ ને
શીયારામાં બરફ્ગોલા ખાઈ એનું નામ સુરતી .
-સ્ટેસન થી આલુપુરી લેવા 10 km દુર રાંદેર
જાય એનું નામ સુરતી .
-ભાવ પૂછયાં વગર મન ગમતી વસ્તું ખરીદે
એનું નામ સુરતી .
-ખુશ થાય ત્યારે ગારો બોલે એનું નામ સુરતી .
-ફૂત્પાટ પર બેસવા નો આનંદ લુટે એનું નામ
સુરતી .
-જ્યાં ભીડ હોય ત્યાં પહેલો જાય એનું નામ
સુરતી .
બાકી તો રહ્યા તમે . તમારો અનુભવ પણ
કહી દો હવે …….


અમિતકુમાર એમ. રાવલ

જિંદગી (LIFE)

જીદંગી શું ચીજ છે
ગાઈ શકો તો ગીત છે
સુખ મળે અને દુખ મળે
કર્મની એ રીત છે
જો જીવી શકો જીદંગી
તો હારમાં પણ જિત છેહ
અધં થઇ ન ચાલશો
કારણ કે રાહમાં પણ ભીત છે
મને તો હવે મોતથી પણ પ્રીત છૈ

ક્યાંક તું ને ક્યાંક હું – રાજેશ વ્યાસ ‘મિસ્કીન’

યાદમાં મળીએ પળેપળ ક્યાંક તું ને ક્યાંક હું
કાપીએ ચૂપચાપ અંજળ ક્યાંક તું ને ક્યાંક હું

આ ઉપરની સ્વસ્થતા સૌને હસી મળવું સદા
ને ઊભા અંતરથી વિહ્વળ ક્યાંક તું ને ક્યાંક હું

ક્યાંય નકશામાં નથી ને સાથ ત્યાં રહેવું સરળ
કાળજે સાચવતા એ સ્થળ ક્યાંક તું ને ક્યાંક હું

બારણે ઊભા હશે, સૂતા હશે, ઉઠ્યા હશે
રોજ બસ કરીએ આ અટકળ ક્યાંક તું ને ક્યાંક હું

વ્યસ્ત કંઈ એવા સતત ના જાત જોવાનો વખત
અન્યને કાજે જ ઝળહળ ક્યાંક તું ને ક્યાંક હું

એકલાં છલકાઈ ને ચૂપચાપ સુકાઈ જતાં
લાગણી ખાતર થયા જળ ક્યાંક તું ને ક્યાંક હું

એકબીજામાં ધબકતા જીવની માફક સતત
આ અમસ્તા બાર કેવળ ક્યાંક તું ને ક્યાંક હું

- રાજેશ વ્યાસ ‘મિસ્કીન’

પ્રેમ (LOVE)

તને ચુમીશ તો તારી પાપણો ઝુકી જશે
દિલ પ્રેમ ના દરિયા માં ડૂબી જશે
તારો સ્પર્શ ખુદ એક વસંત છે પ્રિયે
તારા કદમો થી રણ પણ ખીલી જશે..


અમિતકુમાર એમ. રાવલ (સુરત-ઉધના)

મિત્ર

મિત્રતા ની વ્યાખ્યા કરવી ખુબ જ અઘરી છે,
મિત્રતા એ જીવનનો એક એવો સંબંધ છે જેમાં કોઈ બંધન નથી,
મિત્રતા જ્યારથી જીવન માં પ્રવેષ કરે છે ત્યાર થી એ મિત્રતા
આપણી એક અલગ ઓળખાણ એક અસ્તિત્વ ઉભું કરે છે
જેમાં આપણે વિતાવેલો દરેક પળ અવિસ્મરણીય છે,
મિત્રો સાથે વિતાવેલી દરેક પળ ,જીવન ની ગમે તેટલી પુંજી આપવા છતાંય
એ પળો ખરીદી શકાય એવી નથી હોતી,
મિત્રો આ બંધન વગરના સંબંધ ને જિંદગીભર સંભાળી ને રાખજો.
મિત્રતા દિવસ ની દરેક મિત્રો ને શુભેચ્છા !!
અમિતકુમાર એમ. રાવલ (સુરત – ઉધના)

બેકાર…

મસ્તી નહિ તો કોલેજ બેકાર.
સુગર નહિ તો કોફી બેકાર.
લવ નહિ તો લાઈફ બેકાર.
સપને નહિ તો રાત બેકાર.
ઓર
આપ જૈસે સાથ નહિ તો
જિંદગી બેકાર.
લાલુભાઈ .રાવતાજી.ચૌધરી.
બેવટા.થરાદ