ભર ચોમાસે આવી આજ મને કોઈ તરસાવી ગયું,
દિલમા મારા પ્રેમનો વરસાદ કોઈ વરસાવી ગયું.
વહી ગયાં મૂશળધાર ઝરણાં મારી આંખોમાથી યારો,
પથ્થર દિલના મારા હૈયાને આજ કોઈ રડાવી ગયું.
ભીતરની જમીન હતી મારી કોરી ધાકોર જેવી યારો,
નાની સરીખડી યાદની લ્હેરખુ ભીતરે ભીંજવી ગયું.
કેટલી ચાહી હતી મે દિલો જાનથી પણ વધારે યાર,
આપી વિરહની વિદાય મને છેક ઝાંપે કોઈ વળાવી ગયું
કેમેય કરી હમજાવવી આ મનમોજી જાતને મોજીલા,
વગર નશાએ આજ મને કોઈ ગજબનું લથડાવી ગયું.
- જાલમસિંહ વાઘેલા "મોજીલો" માસ્તર.......
No comments:
Post a Comment