મંદિર ન જાતો માનવી આજ પ્રભુને પૂજતો થઈ ગયો;
ભૂકંપ આવતા એ ગાયને રોટલી ખવરાવતો થઈ ગયો.
કપટ, લૂંટ-ફાટ અને પ્રપંચ કરી એ લાખો રુપિયા કમાયો;
પાપોને ધોવા આજ એ ગંગામાં તનડુ ધોતો થઈ ગયો.
બહારથી લાગતો એ બગલો ને વાણી એની કોયલ જેવી;
સમય આવ્યે એ પીઠ પાછળ ખંજર ભોંકતો થઈ ગયો.
નથી જોઈ કે જીરવી શકતો એ બીજાના સુખ સગવડો;
સગો ભાઈ જ આજ ભાઈ ને પગતળે કચડતો થઈ ગયો.
બાંધી દિધા ખુદાને આજ મંદિર-મસ્જિદ-ગિરજાઘરમા;
ભગવાનના નામે આજ પોતાનો રોટલો રળતો થઈ ગયો.
- જાલમસિંહ વાઘેલા "મોજીલો" માસ્તર...
No comments:
Post a Comment